θρησκεία

Αβλεπί τηρείτε τας παραδόσεις; 

Προς τι το όφελος της τήρησης των παραδόσεων αν δεν είναι βέβαιο το όφελος; Χωρίς να γνωρίζουμε ακριβώς ή περίπου την πρωταρχική τουλάχιστον σκοπιμότητα καθεμιάς παράδοσης είναι φρόνιμο αρκετά η τυφλή τήρησή τους; 

Μάλιστα υπάρχουν φορείς που είτε έχουν σαν έναν από τους κύριους σκοπούς τους αυτόν, ή ακόμα και ιδρύθηκαν κυρίως γι αυτόν.  Παράδοση για την παράδοση, δηλαδή. Όχι, βέβαια. Αλλοίμονο!… 

Εκ πρώτης παράφωνος ο χαρακτηρισμός σαν κάτι αρνητικό. Στην παράδοσή μας οι γέροντες είναι φάρος και πρότυπο παραδειγματισμού, οδηγός πίστεως. Μολαταύτα, όπως και κάθε τι, όταν φτάνει στην υπερβολή γίνεται αρνητικόν. Προτού διευκρινίσουμε για όσους δεν γνωρίζουν την έννοια, ας δούμε κάποιες σχετικά αντικειμενικές παρατηρήσεις.

Από τα αναγνώσματα άρχισα, όπως οι περισσότεροι μάλλον, τη συμμετοχή μου στη λειτουργική ζωή της εκκλησίας. Τα λίγα προαπαιτούμενα είναι ευφράδεια λόγου και λίγη γνώση αρχαίων ελληνικών για να τονίζεις σωστά το νόημα. Μετά το Πατερημών και το Πιστεύω, αρχίζεις να νομίζεις ότι συμμετέχεις στο ψαλτήρι, ενθουσιώδες!
Και όταν δεν καταλαβαίνεις αυτόν που διαβάζει ακόμη και με πλήρη προσοχή και σχετικά καλή γνώση της αρχαίας διαλέκτου; Τότε λειτουργεί το κείμενο μυστηριακά και μυστικά, προφανώς για να μην καταλάβουν οι άπιστοι που βρίσκονται εκτός ναού!